سالهای التهابشان را ندیده ایم واز صداقت ویکرنگی شان فقط چیزهاشنیده ایم
آیا نمی شود هنوز هم به آنان تکیه کرد؟!
باید گفت:
دستی که ورق می زند این خاطره هارا
باید بنویسد غم جان کندن مارا
ماندیم وشما بال گشودیداز این شهر
رفتید به جایی که ببینید خدارا
گفتید به سرمنزل مقصود رسیدیم
دیگر پس ازآن روز ندیدیم شمارا
تقدیر همان بود که بمانیم وبمیریم
آلوده کنیم از نفس خویش فضارا
انصاف همین نیست که از آن همه خوبی
برکوچه بگیریم فقط نام شما را
http://www.lashgare27.blogfa.com/